เรื่องราวพรหมมินทร์ 5 พิเศษ

เหตุผลที่พญาพรหมโวหาร ถูกยกย่องให้เป็น " สุนทรภู่แห่งล้านนา " คือพญาพรหมโวหาร แต่งค่าวไว้มากมาย เช่น หงส์หิน , ปู่สอนหลาน ,ค่าวสรรพสอน , ค่าวพรรณนางาช้าง , ค่าวช้างขึด , คำจ่มพญาพรหม ,ค่าวคำกล่อมขวัญช้าง , เจ้าสุวัตรนางบัวคำ ,ค่าวสี่บทหรือค่าวฮ่ำนางจมซึ่ง " ค่าวสี่บท " ถือเป็นแบบอย่างของค่าวในสมัยปัจจุบัน ถ้าจะพูดว่า พญาพรหมโวหารเป็น " บิดาแห่งการแต่งค่าว " คงไม่ผิดนัก" ค่าวสี่บท " " มโนเนือง ใจเหลืองเหี่ยวม้วย เพศเพียงดั่งกล้วย บ่มไว้ในขุมแดนแต่น้อง แม่บัวจีจุ๋ม เจ้าหัวคำชุม ทอดทุมละข้าละเวเหหน เพศคนเมาบ้า เพื่อตัวนายมา ทิ้งละพี่ได้ยินเขา เล่าถ้อยวาทะ ไขฟู่หื้อ หลายรายอยู่มาจุมื้อ พร่ำคือตัวต๋าย อยู่เหนือดินดาย สะร่างบ่หล้อนเกิดมาเป็นคน ได้ทรงทุกข์ข้อน ก็ปรางคราวครา ครั้งนี้เพราะว่านายเลา เจ้าหลบหลีกหลี้ หนีพรากหน้า มาเมืองมาละพี่ไว้ โศกไหม้หมองเหลือง เพศเพียงเฟือง น้องเหยืองเบื่อข้ามาทอดทุมชาย เรี่ยรายเหนือหญ้า แกมพสุธา ฝุ่นมุก( บทส่งท้าย )กันไผประสงค์ เก็บมาอ่านใช้ เตี้ยงสนั่นใต้ ดินเฟือนมโนเนือง สุดเสี้ยงหนี้ เท่านี้สู่ดาฟัง ก่อนและนายเฮย. "